Tuesday, March 17, 2009
Super friends conquers Hong Kong - Day 2
The adventures continues.... pero tatagalugin ko nalang to kase ang hirap mag kwento pag english lalo akong na no-nose bleed. Sa totoong lang, na-inggit ako sa mga post ng super friends dahil tagalog hehehe. Cge eto na...
Nakipag kita samin si Ate Karen sa McDo (Peking Road), umaga ng March 5, 2009 at doon narin kami nag breakfast. Akalin mong mas masarap ang Deluxe Breakfast doon (parang big breakfast dito) at $19.80 lang, kompleto na with harsh brown at brewed coffee pa.
So after breakfast hinatid kami ni Ate Karen hangang Snoopy's world.
Nakipag kita samin si Ate Karen sa McDo (Peking Road), umaga ng March 5, 2009 at doon narin kami nag breakfast. Akalin mong mas masarap ang Deluxe Breakfast doon (parang big breakfast dito) at $19.80 lang, kompleto na with harsh brown at brewed coffee pa.
So after breakfast hinatid kami ni Ate Karen hangang Snoopy's world.
~ MTR/KCR to Shatin station ~Sa likod lang ng New Town Plaza ang Snoopy's world. Ang gandang laruan ng mga bata at mga batang isip LOL.
~ Isa to sa mga jump shots ko. In other words, more jump shots to come... ~Ang cute cute sa loob ng park. Lalo ko tuloy naalala ang anak ko na naiwan sa Pilipinas ng mga oras na yon at ako ang nag eenjoy sa Snoopy's world.
~ Model shot. ~Iniwan na kami ni Ate Karen doon dahil kelangan na nga pumasok sa trabaho. Binigyan nya kami ng instructions, directions, sketch, map, sim card at phone number nya para wag kami mawala. In other words, bahala na kami sa buhay namin after nun.
Sinundan namin yung arrow na patungo daw 10,000 Buddhas -- Park road, pass IKEA, turn left at eto ang nakita namin. Wow ganda! Parang eto na nga yung 10,000 buddhas. Ang bilin samin, wag daw mag escalator kase mapapalayo daw kami. Aaminin ko, unang una ako sa nag reklamo na wag mag hagdan kase nakikita ko sa dulo na iisa lang ang papatunguan sa taas. Pero natural na mababait ang mga kasama ko, masunurin -- nag hagdan sila, sempre damay nako. Nung malapit na kami sa taas, lawit na mga dila namin. Bawat nakakasubong samin, naririnig ko ganito ang sabi...
Sinundan namin yung arrow na patungo daw 10,000 Buddhas -- Park road, pass IKEA, turn left at eto ang nakita namin. Wow ganda! Parang eto na nga yung 10,000 buddhas. Ang bilin samin, wag daw mag escalator kase mapapalayo daw kami. Aaminin ko, unang una ako sa nag reklamo na wag mag hagdan kase nakikita ko sa dulo na iisa lang ang papatunguan sa taas. Pero natural na mababait ang mga kasama ko, masunurin -- nag hagdan sila, sempre damay nako. Nung malapit na kami sa taas, lawit na mga dila namin. Bawat nakakasubong samin, naririnig ko ganito ang sabi...
Man: chin chun shu.. chin chun shui....chong.. chung....?!
Woman: Tung ching shi... tung ching shi...tong chung kung!
Woman: Tung ching shi... tung ching shi...tong chung kung!
Translation:
Man: Baket kaya sila nag hagdan e may escalator naman?!
Woman: oo nga eh. Muka tuloy silang tanga! tsk!
Woman: oo nga eh. Muka tuloy silang tanga! tsk!
Pag dating sa taas, hindi namin maintidihan kung baket wala paring Buddha. Nung pinag masdan ko ang mga tao doon, napansin ko na parang libingan ang napuntahan namin. Tama, sememteryo nga! Tsk!
Hindi nako nakatiis at nag tanong nako. Kelangan daw namin bumaba at pumasok sa gilid dun sa eskinita. Kase naman! Eto lang ang sign board papuntang 10,000 Buddhas. Nakasabit pa sa cone! Anak ng....?!!
Sa wakas, nakakita na rin kami ng buddhas. Ang sabi nung babaeng instik, "15 minute walk" daw. Hangang ngayon hindi ko parin maisip kung papano naging 15-minute walk eh isang bundok ata yon at inabot ata kami ng dalawang oras paakyat palang!
Hindi nako nakatiis at nag tanong nako. Kelangan daw namin bumaba at pumasok sa gilid dun sa eskinita. Kase naman! Eto lang ang sign board papuntang 10,000 Buddhas. Nakasabit pa sa cone! Anak ng....?!!Sa wakas, nakakita na rin kami ng buddhas. Ang sabi nung babaeng instik, "15 minute walk" daw. Hangang ngayon hindi ko parin maisip kung papano naging 15-minute walk eh isang bundok ata yon at inabot ata kami ng dalawang oras paakyat palang!
In fairness, ang ganda ng view sa taas at pa-ganda ng paganda ang mga buddha lalo na sa taas. Sa totoo lang, para narin kaming umakyat ng bundok. Ang difference lang eh sementado ang trail.
Ang founder, the venerable Yuet Kai. He founded the Monastery in 1951. The construction was finished in 1957. Born into a rich family, at the age of 19 he dedicated his life to Buddhism, burning his two smallest fingers on his left hand and cutting a piece of flesh as big as his hand from his chest to light forty-eight oil lamps to show his dedication to Buddhism. He then set out on a life studying Buddhism and helping all in need that he came across. Pa-kopya malen ah LOL.
Alas dos na ata nung nag decide kami bumaba. Gloomy at madilim na nun at akalain mong inabutan kami ng ulan on the way down. Sira ang beauty namin. Not to mention the boots -- nabasa lahat! Sumilong kami sa tabi at hinintay tumila ang ulan. Dali-dali kaming nag punta sa New Town Plaza para mag re-touch at kumain ng late lunch. Kay McDo ang bagsak namin kase yon ang pinakamalapit.
Lastest trip ko is double cheeseburger dito palang sa Pilipinas so nag order ako ng double cheese burger doon para matikman at ma-husgahan. Tandang-tanda ko ang usapan namin nun...
Ruthie: Uy oh! Up size fries and drink - $2 lang. Oh ano dare?! Up-size?
Malen: Cge! Cge!
Aimz: Cge! Cge! Gutom nako eh.
She: ..................................... *no comment kase*
Lizzie: Wow! dare ba? Cge go ako!
Ruthie: Uy oh! Up size fries and drink - $2 lang. Oh ano dare?! Up-size?
Malen: Cge! Cge!
Aimz: Cge! Cge! Gutom nako eh.
She: ..................................... *no comment kase*
Lizzie: Wow! dare ba? Cge go ako!
Pagdating ng mga order namin, nalula ako sa up-size nila kase ang laki talaga. Tapos nakita ko ang order ni She, so tinanong ko sya...
Lizzie: Baket maliit ang fries at drink mo?
She: Kase hindi naman ako nagpa-up-size eh.
Lizzie: So ibig sabihin ang small doon eh large fries na dito? ang up-size ay mas malaki pa. aus!
Hindi ko makalimutan ang araw na yon dahil first time kong maduwal sa sobrang purga sa french fries. Feeling ko, ayoko na kumain ng fries sa buong buhay ko.
More pictures *here*Continuation: Super friends conquers Hong Kong - Day 3.
Labels: Travel
Read or Post a Comment
<< Home